EL ESPAÑOL EN LA EUROPA ROMÁNICA BIBLIOGRAFÍA DE REFUERZO La bibliografía gener
EL ESPAÑOL EN LA EUROPA ROMÁNICA BIBLIOGRAFÍA DE REFUERZO La bibliografía general y específica sobre las lenguas románicas es prácticamente inabarcable. En los apartados que siguen se intenta dar una relación de títulos recomendables, algunos correspondientes al fondo clásico de la materia y otros, la mayor parte, publicados recientemente. El acceso a los materiales en red está destacado mediante la tipografía correspondiente. Repertorios bibliográficos • BAL, Willy, GERMAIN, Jean, KLEIN, Jean, y SWIGGERS, Pierre (1991). Bibliographie sélective de linguistique romane et française, Louvain-la-Neuve: Duculot. • Comparative Romance Linguistics Newsletter Electronic Bibliographies, Department of Hispanic Studies. Texas A&M University. Acceso. • JENNIGES, Wolfgang —Ed.— (1997). Select Bibliography on Minority Languages in the European Union = Bibliographie sélective des langues minoritaires de l'Union Européenne, 2.ª ed., Brussels/Bruxelles: European Bureau for Lesser Used Languages/Bureau Européen pour les Langues Moins Répandues. • MUNTEANU COLÁN, Dan, y RODRÍGUEZ MARÍN, Rafael (2003). Bibliografía básica y selectiva de Lingüística Románica, Alcalá de Henares (Madrid)-Las Palmas de Gran Canaria: Universidad de Alcalá de Henares-Universidad de Las Palmas de Gran Canaria. • Romanische Bibliographie. = Bibliographie Romane = Romance Bibliography 1877-2010, Tübingen: M. Niemeyer. Existe versión en línea por suscripción o compra (acceso): Romanische Bibliographie Online Datenbank 1965-2016. De Gruyter. Presentaciones generales de la Romanística • ALÉN GARABATO, Carmen, ÁLVAREZ, Xosé Afonso, BREA, Mercedes —Dirs.— (2010). Quelle linguistique romane au XXIe siècle?, Paris: L’Harmattan. • HOLTUS, Günter, SÁNCHEZ MIRET, Fernando (2008). «Romanitas», Filología Románica, Romanística, Tübingen: Max Niemeyer Verlag. Manuales, diccionarios y otras obras de carácter general, clásicas y actuales, sobre el ámbito románico • ALKIRE, Ti, ROSEN, Carol (2010). Romance Languages. A Historical Introduction, Cambridge: Cambridge University Press. • ALLIERES, Jacques (2001). Manuel de linguistique romane, Paris: Honoré Champion. EL ESPAÑOL EN LA EUROPA ROMÁNICA 2 • AYRES-BENNETT, Wendy; CARRUTHERS, Janice (2018). Manual of romance sociolinguistics, Berlin: De Gruyter. • BANNIARD, Michel (2005). Du latin aux langues romanes, Paris: Armand Colin. • BEC, Pierre (1970-1971). Manuel pratique de philologie romane, 2 vols., Paris: Picard. • BEDIJS, Kristina; MAAß, Christiane (2017). Manual of Romance Languages in the Media, Berlin: De Gruyter Mouton. • BOSSONG, Georg (2008). Die romanischen Sprachen. Eine vergleichende Einführung, Hamburg: Buske. • BUCHI, Éva, y SCHWEICKARD, Wolfgang (2008-). Dictionnaire Étymologique Roman. En curso de redacción (acceso). • CARRERA DE LA RED, Micaela (2012). Lingüística Románica. Concepto y métodos. Lingüística del contacto entre el español y el portugués, Saarbrücken: Editorial Académica Española. • DUFTER, Andreas; STARK, Elisabeth (2017). Manual of Romance morphosyntax and syntax, Berlin: De Gruyter. • ELCOCK, W.D. (1975). The Romance Languages, London: Faber & Faber. • ELWERT, Wilhelm Theodor (1979). Die romanischen Sprachen und Literaturen. Ein Überblick, München: Beck. • ERNST, Gerhard, GLESSGEN, Martin-Dietrich, SCHMITT, Christian, y SCHWEICKARD, Wolgang —Eds.— (2003-2007). Romanische Sprachgeschichte. Ein internationales Handbuch zur Geschichte der romanischen Sprachen / Histoire linguistique de la Romania: manuel international d’histoire linguistique de la Romania (RSG), 3 vols., Berlin-New York: Walter de Gruyter. • GABRIEL, Christoph, y MEISENBURG, Trudel (2007). Romanische Sprachwissenschaft, Paderborn: UTB (Fink). • GARCÍA, Constantino —Dir— (1977). Lingüística románica, Madrid: UNED. • GARGALLO GIL, José Enrique (1994). Les llengües romàniques. Tot un món lingüístic fet de romanços, Barcelona: Empúries. • GARGALLO GIL, José Enrique, BASTARDAS, M.ª Reina –Coords.– (2007). Manual de Lingüística Románica, Barcelona: Ariel. • GAUGER, Hans-Martin (1989). Introducción a la lingüística románica, Madrid: Gredos. • GLESSGEN, Martin-Dietrich (2007). Linguistique romane: domaines et méthodes en linguistique française et romane, Paris: Armand Colin. • HOLTUS, Günter, METZELTIN, Michael, y SCHMITT, Christian, Coords. (1998-2005). Lexikon der romanistischen Linguistik (LRL), 8 vols., Tübingen: M. Niemeyer. • IORDAN, Iorgu, y MANOLIU, María (1989). Manual de lingüística románica, revisión, reelaboración parcial y notas por Manuel Alvar, 2.ª reimpresión, 2 vols., Madrid: Gredos. • KLAUSENBURGER, Jürgen (2001). Coursebook in Romance Linguistics, München: Lincom Europa. • KLINKENBERG, Jean-Marie (1994). Des langues romanes. Introduction aux études de linguistique romane, Louvain-la-Neuve: Duculot. • KLUMP, André, KRAMER, Johannes, y WILLEMS, Aline -Eds.- (2014). Manuel des langues romanes, Berlin/Boston: Walter de Gruyter. • LAUSBERG, Heinrich (1985). Lingüística románica, 3.ª reimp., 2 vols., Madrid: Gredos. • LEDGEWAY, Adam; MAIDEN, Martin −Eds.− (2016). The Oxford Guide to the Romance Languages. Oxford: Oxford University Press. • LEE, Charmaine, y GALANO, Sabrina (2005). Introduzione alla lingüística romanza, Roma: Carocci. • LINDENBAUER, Petra, METZELTIN, Michael, y THIR, Margit (1995). Die romanischen Sprachen. Eine einführende Übersicht, Wilhelmsfeld: Egert. • MAIDEN, Martin, SMITH, John Charles, LEDGEWAY, Adam —Eds.— (2011-2013). The Cambridge History of the Romance Languages, 2 vols., Cambridge: Cambridge University Press. • MANCARELLA, P. Giovan Battista (1992). Lingüística romanza, 2.ª ed. Lecce: Università degli studi di Lecce-Edizioni del Grifo. • MEYER-LÜBKE, Wilhelm (2009). Romanisches etymologisches Worterbüch, Heidelberg: Universitätsverlag Winter. Versión del diccionario clásico, cuya primera edición es de 1911-1920. Existe versión en PDF (acceso). • METZELTIN, Miguel (2004). Las lenguas románicas estándar. Historia de su formación y de su uso, Uviéu: Academia de la Llingua Asturiana. • OSSENKOP, Christina; WINKELMANN, Otto (2018). Manuel des frontières linguistiques dans la Romania, Berlin - Boston: Walter de Gruyter. • PÖKL, Wolfgang, RAINER, Franz, y PÖLL, Bernhard (2004). Introducción a la Lingüística Románica, Madrid: Gredos. • POSNER, Rebecca (1998). Las lenguas romances, Madrid: Cátedra. • RENZI, Lorenzo, y ANDREOSE, Alvise (2009). Manule di lingüistica e filologia romanza, 3.ª ed., Bologna: Il Mulino. • ROEGIEST, Eugeen (2006). Vers les sources des langues romanes. Un itinéraire linguistique à travers la Romania, Leuven: Acco. • RUSSO, Michela (2009). Pour une typologie diachronique et synchronique des langues romanes, Vincennes: Presses Universitaires de Vincennes. • SÁNCHEZ MIRET, Fernando (2001). Proyecto de gramática histórica y comparada de las lenguas romances, 2 vols., München: Lincom Europa. • SCHLÖSSER, Rainer (2005). Le lingue romanze, Bologna: Il Mulino. • TAGLIAVINI, Carlo (1993). Orígenes de las lenguas neolatinas, México: Fondo de Cultura Económica. • VALLÉS GIMÉNEZ, Miguel (2007). Vocabulario románico (Diccionario de las lenguas románicas), 2.ª ed., Barcelona: M. Vallés Jiménez. • VÀRVARO, Alberto (1988). Historia, problemas y métodos de la lingüística románica, Barcelona: Sirmio. • VIDOS, Benedek Elemér (1977). Manual de lingüística románica, 2.ª ed., reimp., Madrid: Aguilar. • WALTER, Henriette (1997): La aventura de las lenguas en Occidente. Su origen y su historia, Madrid: Espasa-Calpe. Comparaciones prácticas • AZEREDO, José Carlos de, et al. (2011). Gramática comparativa Houaiss. Quatro línguas românicas. (Português, espanhol, italiano, francês), Rio de Janeiro / São Paulo: Houaiss / Publifolha. EL ESPAÑOL EN LA EUROPA ROMÁNICA 4 • CRIADO DE VAL, Manuel (1972). Fisonomía del español y de las lenguas modernas. Características del español, comparadas con las del francés, italiano, portugués, inglés, alemán, rumano y lenguas eslavas, Madrid: Ed. S.A.E.T.A. • MARTÍN PERIS, Ernesto, et al. (2005). EuroComRom - Los siete tamices: un fácil aprendizaje de la lectura en todas las lenguas románicas, incluye CD-ROM, Aachen: Shaker Verlag. Existe versión en línea: Acceso. • REINHEIMER, Sanda, TASMOWSKY, Liliane (1997). Pratique des langues romanes. Espagnol, français, italien, portugais, roumain, Paris: L'Harmattan. • REINHEIMER, Sanda, TASMOWSKY, Liliane (2005). Pratique des langues romanes II. Les pronoms personnels, Paris: L'Harmattan. • SCHMIDELY, Jack −Coord.−, ALVAR EZQUERRA, Manuel, y HERNÁNDEZ GONZÁLEZ, Carmen (2016). De una a cuatro lenguas: intercomprensión románica, del español al portugués, al italiano y al francés, 2.ª ed., Madrid: Arco/Libros-La Muralla. • TEYSSIER, Paul —Ed.— (2004). Comprendre les langues romanes. Du français à l’espagnol, au portugais, à l’italien & au roumain. Méthode d’intercompréhension, Paris: Chandeigne. Recursos generales en red • [E] ROMANIA. Acceso. • INTERNET FÜR ROMANISTEN. Acceso. Selección mínima de obras sobre lenguas particulares1 Portugués Presentaciones generales • CARRASCO GONZÁLEZ, Juan M. (2008). Manual de iniciación a la lengua portuguesa, 5.ª impr., Barcelona: Ariel. • ELIA, Sílvio (1998). A língua portuguesa no mundo, 2.ª ed., São Paulo: Editora Ática. • MARTINS, Ana Maria; CARRILHO, Ernestina (2016). Manual de linguística portuguesa, Berlin: De Gruyter Mouton. • MELO, Gladstone Chaves de (1981-1988). Iniciação à filologia e à linguística portuguesa, 6.ª ed., Rio de Janeiro: Ao Livro Tecnico. • MOREIRA, Adriano, et al. (2009). A língua portuguesa: presente e futuro, 2.ª ed., Lisboa: Fundação Calouste Gulbenkian. Fonética, Fonología, Ortografía • ACADEMIA BRASILEIRA DE LETRAS (2009). Vocabulário Ortográfico da Língua Portuguesa, 5.ª ed., Rio de Janeiro-São Paulo: ABL-Global. Acceso. 1 Con preferencia −cuando es posible− por los títulos más recientes. Cuando existen varias ediciones, se cita la última conocida (esté numerada o no por la editorial). • Acordo Ortográfico da Língua Portuguesa (1990). Versión en línea (PDF). • MATEUS, Maria Helena Mira, et al. (2005). Fonética e fonologia do português , Lisboa: Universidade Aberta. • WILLIAMS, Edwin B. (1975). Do latim ao português: fonologia e morfología históricas da língua portuguesa, 3.ª ed., Rio de Janeiro: Tempo Brasileiro. Gramática • ALI, M. Said (2001). Gramática histórica da língua portuguesa, 8.ª ed., Ed. de Mário Eduardo Viaro, São Paulo-Brasilia: Melhoramentos-Ed. UnB. • CUNHA, Celso, CINTRA, Luís F. Lindley (2005). Nova Gramática do Português Contemporâneo, 18.ª ed., Lisboa: Eds. João Sá da Costa. • FRÍAS CONDE, Francisco Xavier (2014). Compêndio de Gramática Portuguesa Básica, Madrid: UNED. • MATEUS, Maria Helena Mira, et al. (2003). Gramática da língua portuguesa, 5.ª ed., Lisboa: Caminho. • PERALTA GARCÍA, Beatriz (2016). Manual de lengua portuguesa, Oviedo: Universidad de Oviedo. • VÁZQUEZ CUESTA, Pilar, MENDES DA LUZ, M.ª Albertina uploads/Litterature/ bibliografi-a-de-refuerzo.pdf
Documents similaires





-
27
-
0
-
0
Licence et utilisation
Gratuit pour un usage personnel Attribution requise- Détails
- Publié le Sep 07, 2022
- Catégorie Literature / Litté...
- Langue French
- Taille du fichier 0.3752MB